I- GİRİŞ

Ülkemizde yüz binlerce kişi başta futbol, basketbol ve voleybol olmak üzere onlarca farklı dalda lisanslı şekilde amatör veya profesyonel olarak sportif faaliyetlerde bulunmakta bu yönüyle spor ülkesi olma yolunda hızlı adımlarla ilerlemekteyiz.  

Sporcular ve spor kulüpleri dünyanın hemen her yerinde profesyonel ve amatör olmak üzere 2 sınıfa ayrılmış olup yaptığı spor dalını meslek edinmemiş sürekli bir gelir getiren faaliyet olarak yapmayan veya geçimini yaptığı spor dalı üzerinden sağlamayan kişilere amatör sporcu, sporu meslek edinip, yaşamını idame ettirebilmek amacıyla maddi kazanç sağlamaya yönelik yapan kişilere ise profesyonel sporcu denilmektedir. Yine istisnai olarak bilhassa gençleri spora teşvik etmek, gelecek vadeden sporculara sahip çıkmak, belli spor branşlarını güçlendirmek gibi nedenlerden dolayı profesyonel statüsünde olmamasına/sayılmamasına rağmen bazı sporculara kulüpleri tarafından düzenli ödemeler yapılmakta olup hangi statüde sporcuların sosyal güvenlik sistemi dâhilinde mecburi sigortalılık kapsamına dâhil edileceği hususunda bu noktada soru işaretleri belirmekte bahsi geçen durum spor kulüpleri için şikâyet konusu olma, cezai yaptırıma maruz kalma riskini doğurmaktadır. Makalemizde sporcuların sosyal güvenlik sistemindeki yeri, kulüpler adına hangi durumlarda sporcuları için sigortalılık zarureti hasıl olduğu konusuna değineceğiz.  

II- YASAL MEVZUAT VE KONUNUN DEĞERLENDİRİLMESİ

Birazdan da değineceğimiz yönüyle bir kısmı sosyal güvenlik mevzuatı kapsamına dâhil edilecek olmasına rağmen sporcular 4857 Sayılı İş Kanunu kapsamına dâhil edilmemişlerdir. Zira 4857 Sayılı İş Kanunu’nun İstisnalar başlığı altında yer alan 4. maddesinde; aşağıda belirtilen işlerde ve iş ilişkilerinde bu Kanun hükümleri uygulanmaz denilerek;

a) Deniz ve hava taşıma işlerinde,

b) 50’den az işçi çalıştırılan (50 dâhil) tarım ve orman işlerinin yapıldığı işyerlerinde veya işletmelerinde,

c) Aile ekonomisi sınırları içinde kalan tarımla ilgili her çeşit yapı işleri,

d) Bir ailenin üyeleri ve 3. dereceye kadar (3. derece dâhil) hısımları arasında dışarıdan başka biri katılmayarak evlerde ve el sanatlarının yapıldığı işlerde,

e) Ev hizmetlerinde,