I- GİRİŞ

Kurumlar Vergisi mükellefleri 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 2. maddesinde sayılmıştır. Bunlar içinde isteğe bağlı olarak kurumlar vergisi mükellefiyeti tesis ettirebilecek tek kuruluş iş ortaklığıdır. İş ortaklığı belli bir işi sonuçlandırmak üzere yazılı bir sözleşmeyle kurulur aynı ortaklık yüklendiği işi bitirmekle beraber 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nda belirtilen mükellefiyetle ilgili ödevlerin tamamının yerine getirilmesiyle mükellefiyetini sonlandırır.

Mükellefiyeti sona eren iş ortaklıklarından bazı sebeplerden dolayı sonradan ortaya çıkan hasılat veya fiyat farklarının belgelendirilmesi ve beyanı yazımızın konusunu oluşturmaktadır.

II- İŞ ORTAKLIĞININ KURULMASI

Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 2. maddesinde iş ortaklıkları, kurumlar vergisi mükelleflerinin kendi aralarında veya bu mükelleflerin, şahıs ortaklıkları ya da gerçek kişilerle, belli bir işin birlikte yapılmasını ortaklaşa yüklenmek ve kazancını paylaşmak amacıyla kurdukları ortaklıklardan bu şekilde mükellefiyet tesis edilmesini talep edenler şeklinde tanımlanmıştır.

İş ortaklığı, devamlılık gösteren ve aynı nitelikte olan iş veya işler için değil, belirli bir sürede biten bir iş için kurulur ve tam mükellefiyete tabi olur. İş ortaklığının kurumlar vergisi yönünden bağlı olduğu vergi dairesi, ortaklığın kuruluş mukavelesinde gösterilen merkezinin bulunduğu yer vergi dairesidir.

Kurulacak olan iş ortaklığının kurumlar vergisi mükellefi sayılabilmesi için en az aşağıdaki unsurları taşıması gerekir. Belirtilen şartlar sağlandığı takdirde iş ortaklığı kurulur ve faaliyetine başlar.

· Ortaklardan en az birisinin kurumlar vergisi mükellefi olması,

· Ortaklığın belli bir işi sonuçlandırmak üzere yazılı bir sözleşmeyle kurulması,

· İş ortaklığı konusunun belli bir iş olması,

· Birlikte yapılacak olan işin belli bir süre içinde gerçekleştirilmesinin öngörülmesi,