Memurun çocuğu işçinin çocuğundan daha değerli!

Başlığı okuyunca insanın değeri statüsüyle mi belirlenir? Herkesin çocuğu değerlidir. Böyle şey olur mu? Diyebilirsiniz. Çalışma hayatını düzenleyen mevzuatta memura ve memur çocuklarına, işçilere ve işçi çocuklarına göre daha çok haklar veriliyor. Memur ve işçinin çocuklar yönünden farklı olan haklarını açıklayalım:

İşçinin çocuğu evlendiğinde işçinin bir gün bile izni yok 

Memura, çocuğunun evlenmesi halinde isteği üzerine yedi gün izin veriliyor.   işçinin çocuğu evlendiğinde işçinin bir gün bile  izni yok. 

Süt izni 

Kadın memurlara çocuğunu emzirmesi için doğum sonrası analık izni süresinin bitim tarihinden itibaren ilk altı ayda günde üç saat, ikinci altı ayda günde birbuçuk saat süt izni veriliyor. 

Kadın işçilere bir yaşından küçük çocuklarını emzirmeleri için günde  birbuçuk saat süt izni veriliyor. Kadın işçilerin süt izni konusunda memurlara göre iki konuda hakları  daha geri.  Kadın işçilerde süt izni çocuğun bir yaşına kadar ki bir süreyi kapsıyor ve bu süreden 16 haftalık doğum izni düşülmüyor. Memurlarda ise 16 haftalık doğum izninden sonra süt izni süresi başlıyor ve bir yıl sürüyor. Buna göre işçilerin süt izni süreleri memurlara göre 16 hafta daha az oluyor. Kadın memura  süt izni ilk altı ayda  3 saat olarak veriliyor. Kadın işçiye ise bu süre birbuçuk saat olarak veriliyor. 

Ölüm izinlerinde farklılık 

Memura,  çocuğunun ölümü halinde isteği üzerine yedi gün izin veriliyor. İşçiye ise ölümlerde  üç gün  izin veriliyor. İşçilerin çocukları öldüğü zaman  ölüm izinleri memurlara göre dört gün daha az. 

Doğumda babalık izni 

Memurun  eşinin doğum yapması halinde, isteği üzerine on gün babalık izni  veriliyor. İşçinin eşinin doğum yapması halinde ise beş gün  izin veriliyor. İşçinin babalık izni memurdan beş gün daha az. 

Yukarıda belirtilen farklılıkların giderilmesi gerekiyor. Bu farklılıkların giderilmesi  çalışma hayatına ve çalışma barışına katkı sağlayacaktır. Yeni yasama yılında bu farklılıkların giderileceğini umuyorum.

Güneş Gazetesi – 27.11.2015